hengelspullen.nl

Verslag Predatortour Steinsfjorden/tyrifjorde Noorwegen

Door Robbert - Afgelopen December toen ik weer eens het internet afspeurde voor interessante websites of aanbiedingen kwam ik terecht op de site van hengelspullen.nl en vond daar een link naar een fotowedstrijd. Ik was op dat moment aan het werk op de pc van mijn ouders en toevallig had ik daar nog wat foto’s op staan van een mooie snoek die ik ’s winters een keer tijdens het trollen had gevangen op een Rapala original. Zelf vond ik het echt een pracht van een vis en het is tevens mijn eerste metersnoek.

Mijn prijswinnende metersnoek van 1.04 cm.

Het was de eerste keer dat ik met een fotowedstrijd mee deed en dacht, ‘ach, laat ik het ook een proberen.’

Op 1 januari toen ik met een wat brak hoofd mijn email bekeek zag ik tot mijn grote verbazing dat ik dus de fotowedstrijd had gewonnen en in mei naar Noorwegen mag om daar deel te nemen aan de Predatortour op Steinsfjorden en Tyrifjorden! Ik was wat overdonderd maar superblij toen het allemaal tot me door drong. Via Ron Koldeweid (Hengelspullen.nl) heb ik contact opgenomen met Evert Oostdam, de organisator van de Predatortour en eigenaar van PML. Bij het kunstaas spektakel van Rentenaar hebben we de inschrijving definitief gemaakt en besloten dat ik samen met mijn broer een team zou vormen. Samen een 2e ticket gelapt en het aftellen was begonnen. In de tussentijd uren en uren zitten lezen over het vissen op Steinsfjorden en Tyrifjorden en het nodige kunstaas, schepnet, landingshandschoen, onderlijnenmateriaal en andere spullen gehaald om te zorgen dat we goed voorbereid waren. We hebben allebei geen ervaring met het vissen op groot water. Vorig jaar in Zweden was de eerste keer vissen vanuit de boot op groot water voor ons.

Natuurlijk weer bergen met kunstaas meegenomen om op iedere situatie zoveel mogelijk voorbereid te zijn.

Natuurlijk weer bergen met kunstaas meegenomen om op iedere situatie zoveel mogelijk voorbereid te zijn. De maanden vlogen voorbij en toen was het al 8 mei, de dag van vertrek voor ons. Sommige deelnemers die met eigen boot naar Noorwegen gingen reden in een colonne in de nacht van vrijdag op zaterdag maar wij waarderen een goede nachtrust dus besloten we een hotel te boeken in Hirtshals, waar de Colorline naar Larvik (Noorwegen) vertrekt. Zaterdagochtend lekker uitgeslapen, boodschappen gedaan en richting de Colorline gereden. Direct zagen we dat we goed zaten want er stond al een aantal auto’s met trailer en verschillende Marcrafts vielen wel op. Tijdens de overtocht kennis gemaakt met verschillende deelnemers en iedereen was even enthousiast om te gaan vissen. Toen we uiteindelijk rond half 7 bij het kamp aankwamen waren de meeste deelnemers al gearriveerd. De huisjes waren zeer goed, ruime woonkamer, complete keuken, goede bedden (heel belangrijk) en een lekkere douche. We hebben het huisje gedeeld met 2 andere fanatieke vissers, Menno en Dennis die al eerder waren gearriveerd omdat zij met het vliegtuig naar Noorwegen waren gekomen. Aardige gasten waar we het wel een week mee vol konden houden. Eerst wat lekkers gekookt en ’s avonds was er de eerste bijeenkomst voor alle deelnemers. Hier werden nog een keer alle regels uitgelegd betreffende de fotografie van de gevangen vissen, tijden van start en finish etc. De bedoeling was om 6 snoeken, 3 baarzen en 1 forel te vangen. Ieder team heeft een wegwerpcamera ontvangen van de wedstrijdleiding waar de vissen mee moesten worden gefotografeerd op de officiële meetplank. Hierna hebben we het kamp wat verkend en de huurboten in ontvangst genomen. We durfden het toch maar niet aan om het onze aluminium platbodem het grote water op te gaan dus hadden we via Evert een huurboot geregeld. In eerste instantie zouden we een 15 pk krijgen maar omdat er te weinig boten beschikbaar waren mochten we ook kiezen voor een 30 pk consolebootje. Die keuze is dan snel gemaakt!

Redelijk stabiele boot met voldoende ruimte voor 2 personen.

Na wat geëmmer van de booteigenaar waren we uiteindelijk om half 11 terug bij ons huisjes, biertje drinken, douchen en pitten want zondag was een vrije visdag en die wilden we goed benutten om het water te verkennen. Zondagochtend lagen we rond half 9 op het water en konden we eindelijk gaan vissen. Hier hebben we zo lang naar uitgekeken! Omdat Tyrifjorden zo immens groot is (+- 30 km) besloten we om ons te richten op Steinsfjorden wat zo’n 9 kilometer lang is. We hebben in de ochtend wat prachtige baaien opgezocht met mooie plantenbedden maar de vangsten bleven uit, op een klein snoekje op rubber en een paar volgers na. Toen we rond de middag Dennis en Menno weer tegenkwamen op het water hadden zij al aardig gevangen. We besloten om te kijken hoe zij visten en hebben even een lesje jerkbaitvissen gekregen. Het bleek dat wij de jerks veel te ondiep en te snel visten. Menno en Dennis lagen 20 meter bij ons vandaan en Menno bleef maar roepen; ‘ laten afzinken’. Dit was blijkbaar de techniek om de snoek te pakken want we kregen binnen een half uur een paar flinke klappen op de hengel. De rest van de dag hebben we nog wat rondgevaren en een paar mooie snoeken weten te landen. Zondagavond weer vroeg gaan slapen want maandag was de eerste wedstrijd dag.

Maandag

Het wekkertje ging om 6 uur, bah, dat valt tegen. Normaal kom ik niet voor 8 uur m’n bed uit (studentenleventje) maar na een kopje koffie en een douche waren we er klaar voor. Om 7 uur moesten we bij de steigers zijn voor de inspectie van de boot. Omdat het een wedstrijd is waar zeer mooie prijzen te winnen zijn moesten de boten geïnspecteerd worden of er geen vis aan boord was die we op de foto konden zetten. Na de inspectie ontvingen we de wegwerpcamera en voer iedereen richting start. Om 8 uur zwaaide Evert de rode vlag en de boten stoven met volle vaart op de brug af die Steinsfjorden van Tyrifjorden scheidt. De doorgang onder de brug met het bord ‘ Sakte Fart’ (rustig varen) was ruim genoeg voor 1 boot maar iedereen wilde natuurlijk als eerste op de goede stek zijn dus dat zorgde voor een kleine opstopping voor de brug. De wind kwam uit het noord-noordoosten en we besloten om een baai te bevissen waar de wind vol in stond. We hadden hier zondag een aantal snoeken gevangen op 4 meter water en besloten te kijken of hier nog wat meer mooie snoeken te vangen waren. Dit bleek het geval te zijn en binnen een half uur had een snoek zich vergrepen aan de busterjerk. De meetplank gaf 83 cm aan en de eerste foto was gemaakt met de wegwerpcamera. Lekker begin! zei ik tegen Marcel. De volgende worp was het weer raak op de busterjerk. Dit geeft je wel vertrouwen in een aasje. We waren tijdens het onthaken en fotograferen iets naar de kant gedrift en lagen op 2.5 meter water. Deze keer gaf de meetplank 82 cm aan. Wederom een pracht van een vis en we kregen de smaak goed te pakken, een half uur aan het vissen en al 2 snoeken van een respectabele maat.

Lekker begin!

Hierna bleef het een tijd rustig en te lang op een plek blijven zonder aanbeet is nutteloos. We besloten daarom helemaal naar het puntje van het meer te varen omdat hier zondag aardig goed gevangen was. We lieten de boot over een plaat van 2.5 meter driften en begonnen om ons heen te smijten met de jerks. Rond half 11 was het weer raak voor mij, een mooie snoek kon het niet laten om de jerk te pakken. Deze keer gaf de meetplank 90 cm rond aan. Dit zijn de vissen waar we punten mee pakken want iedere cm is een punt.

90cm pure kracht

We stonden nu op 255 punten en besloten dat we wel een kopje koffie hadden verdiend. Even zoeken naar een baai waar geen wind staat, anker uit en gasbrandertje aansteken. Vissen is hard werken en daarom moet je soms even pauzeren. In de middag hebben we nog een mooie snoek van 90 cm gevangen, een van 87 in de namiddag en een paar kleine snoeken rond de 60 cm die naast de boot werden onthaakt.

Zo moesten de snoeken op de foto, niet altijd even gemakkelijk om de staart tegen de plank te houden met golven en wind.

Na een dag vissen hadden we dus al 5 van de 6 snoeken gevangen, geen baarzen en ook nog geen forel. De forel zou heel erg moeilijk worden omdat deze vooral op Tyrifjorden voorkomen en in mindere mate op Steinsfjorden. Baars zou niet al te moeilijk worden en ’s avonds hebben we diverse dropshot onderlijnen klaargemaakt met kleine shads (4cm).

Dinsdag

Vandaag weer moeite met opstaan, maar na een stukje varen en de koude wind in je gezicht ben je wel wakker. We stonden na de eerste wedstrijd dag op de 3e plaats, mede omdat we nog geen baars hadden gevangen. We besloten daarom vandaag onze baarzen te gaan vangen. Marcel begon met een mann’s shadje en ik ging maar weer met jerkbaits smijten.
Rond kwart voor 9 riep Marcel; ‘ ja baars! Dit is een flinke!’ ik legde snel mijn hengel aan de kant en pakte het schepnet. Toen de vis aan de oppervlakte kwam bleek het een klein snoekje te zijn. Balen! Snel shadje uit de bek getikt en verder gevaren. Hierna hebben we nog een paar kleine snoeken gevangen maar geen baars. Rond 12 uur ving Marcel nog een puntgave snoek van 83 cm op de mann’s twinler. Deze vis zorgde voor een mooie dril voor de boot waarbij ze diverse malen onder de boot dook.

Genieten!

Hierna vonden we het wel even mooi geweest met het vissen en zochten we weer een windstil plekje in het zonnetje op om rustig te lunchen en de strategie voor de middag te bedenken. Pannetje met goulash soep en een broodje bal deed ons goed en we konden er weer flink tegenaan. Na ongeveer anderhalf uur te hebben rondgevaren op zoek naar de baars hadden we nog steeds niets. Op een gegeven moment zag Marcel een flinke zwarte wolk op het scherm van de fishfiner. Juist! Hier moeten we zijn. Dropshot overboord en bij de 1e worp al een aanbeet. Niet veel later kwam de eerste baars aan de oppervlakte. Snel het schepnet eronder want we moesten en zouden m op de foto zetten. De eerste baars was 21 cm en we zaten echt boven een schooltje want binnen 15 minuten hadden we drie baarzen op de foto staan van 21, 22 en 24 cm. Nog nooit waren we zo blij met kleine baars als toen.
De baars was binnen dus konden we weer verder vissen op snoek, daar kwamen we ten slotte voor. We besloten niet ver van de finish te blijven en daar nog proberen wat snoeken te vangen. Hier vingen we een aantal kleine snoeken maar geen ervan was de moeite om op de foto te zetten. Om 4 uur moesten de camera’s weer worden ingeleverd en voor alle zekerheid waren we wat vroeger. Camera’s ingeleverd en naar de hamburgertent gevaren om onze honger te stillen. De rest van de avond hebben we nog wat rondgedobberd en een paar snoeken gevangen. De wind was gaan liggen en de avondzon maakte het helemaal perfect. Jammer genoeg hadden we geen bier bij ons, dat zou het helemaal compleet gemaakt hebben. Tijdens de meeting ’s avonds hoorden we hier en daar dat de vangsten wat tegen vielen. Sommige teams hadden nog geen baarzen gevangen en de snoeken waren veelal 70 en 80 ers. Iedere avond moesten we de maten doorgeven van de vissen die we die dag gevangen hadden en met de wegwerpcamera hadden gefotografeerd. Alles werd door de organisatie in een Excel file gezet en op de deur van de receptie van het kamp gehangen.

Woensdag

Wederom 6 uur de wekker, nu viel het wel mee. Het begon wat te wennen om vroeg op te staan. Op weg naar de boten snel even een kijkje genomen bij de scores en tot onze grote verbazing stonden op de eerste plaats! Dit hadden we absoluut nooit verwacht. Vol goede moed weer de boot in en wachten tot de start. Omdat we een kleine voorsprong hadden op de nr. 2, die veel grotere baarzen had dan wij, ging de dropshothengel ook weer mee in de hoop een mooie baars van over de 30cm te vangen. In de ochtend vingen we wat mooie snoeken van rond de 70-75 cm en een hele knappe dame van 97cm!

De dril was echt een genot en het heeft me aardig wat inspanning gekost om de vis in het net te krijgen. Snel onthaken, meten, foto en weer terug in het water. Vooral dat laatste is iets waar de Noren een goed over na moeten denken. Hier wordt namelijk jaarlijks duizenden kilo’s snoek gevangen en dood gemaakt. Op deze manier krijgen de snoeken dus niet de kans om door te groeien tot een flinke maat.

Catch and release

De vangst van de grote snoek was ook opgevallen door Martin en Marcel van Marcraft. Zij sponsoren de predatortour met een hele mooie hoofdprijs in de vorm van een complete Marcraft. Ze kwamen even langs bij ons voor een praatje. Omdat we al op de eerste plaats lagen maakte deze vis de kans om de prachtige Marcraft mee naar huis te nemen nog groter. Zeer opgelaten gingen we weer een mooi koffieplekje opzoeken uit de wind. Anker overboord en even bijkomen en de foto’s bekijken. In de middag hebben we nog verschillende eilanden op Tyrifjorden afgespeurd naar de baars maar daar hebben we niets kunnen vinden. Geen enkel tikje op de hengel en na 3 uur besloten we weer terug te varen naar Steinsfjorden om daar nog even het laatste uurtje op snoek te vissen. Dit ging niet slecht, 6 stuks wisten we te vangen waaronder een mooie van 83 en een slanke sterke vis van 79. Om 10 voor 4 zijn we voor de laatste keer terug gevaren naar de finish en hebben camera ingeleverd bij de wedstrijdleiding.

Iedereen moest stipt op tijd de camera inleveren

De wedstrijd was nu officieel voorbij en er stonden ons nog 2 dagen vrij vissen voor de boeg.

Donderdag

Donderdag hebben we eindelijk een keer uitgeslapen en rustig aan ontbijtje gemaakt en rond half 11 lagen we op het water. We hebben verschillende stekken aangedaan waar we eerder die week succes hadden en vandaag was het ook weer geen slechte vangst. Over de hele dag wisten we 12 snoeken te vangen. Om 19.00 begon de feestavond met diner en de bekendmaking van de winaars. Het eten was zeer goed verzorgd en iedereen mocht zelf drank meenemen (fijn voor de portomonnee). Evert had ook nog speciale prijzen voor de grootste vissen die deze week gevangen waren. De prijs voor de grootste snoek was voor mij dankzij de mooie dame van 97 cm. De prijs Bromanodel Esox Lucius van 30-100 gram. Mooie strakke pook met een parabolische actie.

Toen Evert bij de top 7 aan was gekomen begon het steeds spannender te worden. Waar zouden we geëindigd zijn? De derde plaats! Wat een prestatie! Dit hadden we voordat we gingen nooit verwacht. De prijs voor de 3e plaats is € 1000,- cash van Stefan Trumstedt (Strike Pro).

Super!

Dat geld komt mooi van pas voor een volgende visvakantie of een visboot. Onder het genot van een drankje hebben we nog de rest van de avond met de andere teams staan praten en heel misschien nog een stageplaats bij CWC / Strike Pro Europe weten te regelen bij Stefan Trumstedt.

Vrijdag

Omdat we nog niet echt veel van het immense Tyrifjorden hadden gezien besloten we daar toch maar eens een kijkje te nemen. We hadden van de andere deelnemers wat mooie stekken gekregen en punten waar we moesten opletten voor zandbanken. We zijn ivm veiligheid en motorpech met 2 boten naar de rivier gevaren die in Tyrifjorden uitmondt.

Dennis en Menno wilden ook de rivier bij Tyrifjorden verkennen

De rivier was werkelijk een prachtig stuk natuur. We hebben hier en daar een snoekje gevangen maar alles was onder de 70 cm. In de middag nog even staan kloten met de motor die niet wilde starten. Onze huisgenoten waren ook hier weer zeer behulpzaam.

Toen het motortje weer liep besloten we terug te varen naar Steinsfjorden in de hoop daar een wat grotere snoek te pakken om de week mooi af te sluiten. Ook hier hadden we weer pech met de motor dus hebben we de 2 boten aan elkaar gelegd en zo over het meer gedrift. De vangsten vielen wat tegen die dag maar evengoed was het maximaal genieten van het zonnetje. Rond etenstijd vonden we het mooi geweest. Alle spullen moesten nog gepakt worden want we zouden zaterdagochtend om 5 uur vertrekken van het kamp. De koffers werden weer volgepropt, kunstaas moest weer in de bakken ( op de een of andere manier past het nooit) en de auto werd weer ingeladen. Daarna nog een broodje kebab gehaald en vroeg naar bed gegaan. Het was echt een prachtige week waarbij we erg veel geleerd hebben. De groep was erg gezellig en het is voor ons echt een hele mooie ervaring geweest.

Conclusie en... meer informatie

Bij deze willen wij Ron Koldeweid en alle andere sponsoren bedanken. Ook verdienen Evert Oostdam en zijn organisatie een pluim voor de perfecte organisatie van deze prachtige week. Tenslotte willen we Dennis en Menno bedanken voor de jerbait lessen.

Groeten, Robbert en Marcel Noteboom

Lees ook deze reviews:

Hengelsportbeurs Maurik - de foto's (7-9-2014)
Stop visstropers!! (15-11-2011)
Fotoverslag beurs Utrecht ja of nee? (7-11-2011)
Gezocht tester! (4-11-2011)
Hengelspullen achter de kneiters aan met Hengelsport 2000 (26-10-2011)
>> meer reviews!

 De kieuwgreep door Hans Koopman

 Jerkbaitvissen met Arjan Willemsen

Jou video hier? Stuur ons een e-mail: inof@hengelspullen.nl